مقدمـــه

تعریف گجت

ابزارک یا گجت (به انگلیسی Gadgets)‏ به وسائل و تجهیزات کوچک و تازه‌اختراعی گفته می‌شود که در آنها فناوری نویی بکار رفته باشد و برای انجام کارهای مخصوصی بدرد بخورد.

گجت ها دارای تعریف عام و گسترده ای هستند و در اینجا منظور ابزارک ها و دستگاه هایی است که به حوزه فناوری اطلاعات و کامپیوتر مربوط می شوند.

انواع گجت ها

• موبایل ها، تبلت ها و ...
• سایر فناوری های نوین، ابزارک های فراتر از زمان

گجت ها را می توان به وسیله عوامل زیر از هم متمایز کرد

• سیستم عامل
• سخت افزار
• قابلیت های نرم افزاری
• کیفیت ساخت و طراحی
• ...

↓ اما کدام یک از این قابلیت ها می تواند تاثیر بیشتری در کارایی یک ابزارک داشته باشد؟!!
طبق آمار Strategy Analytics در سال 2012 بیشترین سهم گجت ها به سیستم عامل های زیر اختصاص داده شده است:

ارتباطات، اجتماع و شبکه های اجتماعی

امروزه روش های گوناگونی برای حضور در اجتماعات و ایجاد ارتباط بین افراد وجود دارد، شاید ساده ترین و البته پرکاربرد ترین شیوه برای این کار ارسال پیام کوتاه باشد

اولین اس‌ام‌اس در سال ۱۹۹۲ توسط «بریت نیل پاپ‌وُورس» به مدیر اپراتور وُدافون، «ریچارد جرویس» در مهمانی کارمندان در شب کریسمس ارسال شد که متن آن این بود: “کریسمس مبارک”. پاپ‌وورس سرویس ارسال پیام کوتاه یا همان اس‌ام‌اس را از کامپیوتر محل کار خود به یک گوشی موبایل اوربیتل ۹۰۱ ارسال کرد.

طی تحقیقات اولیه ای که بر روی ساختار اس ام اس ها صورت گرفت، محققان به این نتیجه رسیدند که متوسط جملات و سوال ها همان 160 کاراکتری است که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد ...

اینجا آغازی بود به عامیانه شدن ارتباطات دیجیتال، و دروازه ای به سمت شبکه های اجتماعی به شیوه ای که امروز می بینیم. امروزه فیسبوک که یکی از بزرگترین شبکه های اجتماعی جهان است، بیشتر از 1 میلیاد کاربر زنده به صورت ماهیانه است که به گزارش انگجت درصد چشمگیری از این کاربران از طریق گجت های دستی اقدام به فعالیت می کنند 

تکنولــــوژی NFC

تکنولوژی NFC

فناوری NFC یک ارتباط رمزگذاری شده‌ی بی‌سیم با برد کوتاه در فاصله‌ی 4 سانتیمتر و کمتر است که توانایی تبادل اطلاعات با سرعت kb/s 424 (به صورت میانگین) را دارد.

فناوری NFC در چه زمینه‌هایی کاربرد دارد؟

NFC به طور اختصاصی برای کار در گوشی‌های تلفن همراه طراحی شده است و دارای سه ویژگی کلی می‌باشد که روند توسعه‌ی آن را شفاف می‌نماید.

• شبیه سازی کارت
• خواند ـ نوشتن
• نظیر به نظیر

در ویژگی اول، این فناوری قابلیت استفاده به جای کارت‌های غیر تماسی موجود را داراست به‌طوری که می‌توانید از آن‌ها دقیقا همانند کارت‌های موجود برای پرداخت‌های خرد استفاده کنید.

در ویژگی دوم، می‌توانید از این فناوری در به عنوان یک قرائت‌گر برچسب‌های غیر فعال RFID استفاده کرده و از آن در تعامل تبلیغاتی و ... استفاده نمایید.

ویژگی سوم این فناوری نیز این قابلیت را به شما می‌دهد که هم به عنوان خواننده و هم به عنوان فرستنده از این قابلیت استفاده کرده و در حالت شخص به شخص برای تبادل اطلاعات بین دو دستگاه مجهز به NFC از آن بهره ببرید.

هماهنگی کامل با Bluetooth‌ گوشی همراه شما

این فناوری به طور کامل با بلوتوث و wifi گوشی شما هماهنگ می‌باشد به طوری که می‌توانید ارتباط بین دو دستگاه را از فاصله‌ای دورتر میسر نمایید. ممکن است در نگاه اول این ارتباط کمی ناامن به نظر برسد چون اطلاعات شما در سطح وسیع‌تری منتشر خواهد شد اما سازندگان NFC روش‌های بسیار امنی را برای انتقال داده در این حالات در نظر گرفته‌اند ولی برای امنیت بیشتر کاربران، دلیلی ندارد برای پرداخت‌هایشان از این حالت استفاده کنند و این کار بیشتر زمانی کاربرد دارد که ما قصد تبادل اطلاعات با یک شخص یا دستگاه دیگر را داریم.

چند مثال از کاربرد های روزانه NFC

• استفاده به عنوان کارت های غیر تماسی
• استفاده در مدارس و دانشگاه ها

به عنوان مثال در مدارس می‌توان اطلاعات دقیق از فعالیت‌های دانش‌آموزان را با تگ‌های اطلاعاتی که در برچسب‌ها قرار می‌گیرند ثبت کرده و حتی زمان ورود و خروج، تکالیف، نمره‌ها و ... را در یک برچسب تحویل خانواده‌ها نمایند.

•  انتقال اطلاعات

دستگاه های مجهز به NFC  می توانند هر گونه داده ای را بین هم منتقل کنند، از جمله لیست شماره تلفن ها، فایل های تصویری و فایل های MP3 .

• انجام آسان بازی های تحت شبکه
• اتصال راحت و آسان دستگاه های جانبی به گوشی همراه

به عنوان مثلا می‌توانید فقط با نزدیک کردن گوشی همراه خود به پرینتر، تصاویر را منتقل کرده و چاپ کنید. یا اینکه کیبورد مجهز به NFC را به گوشی هوشمند خود وصل کرده و سریع تر و حرفه ای تر تایپ کنید.

• و ...

شتاب سنج

درون هر تلفن همراه و در کل هر گجت سنسور های بسیار زیادی وجود دارد که اگر بخواهیم درست به مساله نگاه کنیم، بدون آنها هیچ گجتی توانایی برطرف ساختن همه نیاز های یک کاربر را ندارد.

از مهم ترین سنسور ها موجود اما می توان به جی پی اس، شتاب سنج (حرکت سنج – به انگلیسی  Accelerometer)، تشخیص نزدیکی و نور سنج اشاره کرد .

سنسور شتاب سنج چیست؟

سنسور شتاب سنج یکی از ابزارهای درون اسمارت فون است که اجازه می دهد دستگاه جهت قرار گیری را تشخیص داده و محتوا را بر اساس همان جهت برای کاربر به نمایش در آورد. با این کار ابزار برای کاربر خوش دست تر شده و تجربه کاربری بهتری را به ارمغان خواهد آورد.

اپل یکی از اولین شرکت هایی بود که از ایده سنسور شتاب سنج در اسمارت فون ها بهره برد. سنسورهای شتاب سنج درون اسمارت فون برای اندازه گیری «شتاب صحیح» موبایل کاربر نسبت به اشیاء مجاور آن به کار می روند. شتاب صحیح، تجربه سنسور شتاب سنج نسبت به سقوط آزاد است.

در عکس بالا می توانید به شکل ساده اصول کار سنسور شتاب سنج را ببینید. درون این سنسور توده ای از یک ماده پیزوالکتریک نگهداری می شود. بسته به میزان حرکت موبایل و چرخش های آن، این کریستال پیزوالکتریک میزان مشخصی ولتاژ بالقوه تولید کرده و به پردازنده دستگاه ارسال می کند. بسته به شدت ولتاژ دریافتی، اسمارت فون شما عکس العمل مناسبی را نشان می دهد.

 سنسور شتاب سنج به کار رفته در اسمارت فون ها شتاب را در سه محور x و y و z اندازه گیری می کند. لذا تلفن هوشمند شما می تواند حرکت در هر یک از سه محور را حس کرده و جهت را از عمودی به افقی یا برعکس تغییر دهد و تجربه کاربری بهتری را برای تان فراهم می آورد. به خصوص اینکه شتاب سنج های امروزی از تمامی اپلیکیشن های موبایل از قبیل بازی ها و برنامه های جانبی نصب شده هم پشتیبانی کرده و در آنها هم قابل استفاده هستند.

کاربرد شتاب سنج:

عمده ترین کاربرد شتاب سنج ها تغییر حالت نمایش از عادی به Landscape می باشد.

• تغییر حالت نمایش در مرورگر برای دیدن بهتر سایت ها
• گیم، تماشای فیلم، نمایش عکس

به خصوص در اجرای بازی ها امروزه سنسور شتاب سنج توانسته است قابلیت های بسیار جذابی را به ارمغان بیاورد. کاربری را تجسم کنید مشغول بازی Need for Speed به وسیله اسمارت فونش است. دیگر نیازی به تپ کردن یا فشردن دکمه های مجازی ندارد، شتاب سنج به راحتی این کار را انجام می دهد

• کاربرد های امنیتی

از دیگر کاربرد های این سنسور می توان به استفاده از آن در برخی از اپلیکیشن های امنیتی اسمارت فون اشاره کرد. برای مثال برخی اپلیکیشن ها به حرکت حساس هستند و هنگامی که فعال می شوند، در صورت کوچک ترین حرکتی شروع به آژیر کشیدن می کنند. یا اینکه در اثر حرکت، دوربین موبایل را فعال کرده و شروع به ثبت عکس از محیط می کنند. به این صورت شما عکس فردی که موبایل را برداشته، در اختیار خواهید داشت. همه این برنامه ها از سنسور شتاب سنج برای تشخیص حرکت استفاده می کنند.

• و ...

تکنولوژی صفحات لمسی

فناوری لمسی سالیان درازی است که در دنیای تکنولوژی وجود داشته و مورد استفاده قرار می گیرد، اما در ۵-۴ سال اخیر شاهد موج عظیم استفاده از آن در اسمارت فون ها و تبلت ها ها بوده ایم.

صفحات لمسی سه مدل اند:

• لمس خازنی
• لمس مقاومتی
• لمس از طریق مادون قرمز

نوع سوم در صفحات گوشی ها و تبلت ها کاربرد چندانی نداشته است.

لمس خازنی امروزه تمامی تبلت ها و اسمارت فون ها مورد استفاده قرار می گیرد. بنابرین در ادامه بحث تمرکز را بر تکنولوژی capacitive touch یا لمس خازنی می گذاریم.

به طور ساده، یک صفحه لمسی خازنی، شبکه ای نازک و شفاف از الکترود ها است. الکترودها به صورت رشته هایی در ردیف های عمودی و افقی قرار گرفته اند و در هر نقطه ای که همپوشانی صورت بگیرد، یک خازن تشکیل می شود.

بدن انسان یک رسانای الکتریسیته است و هنگامی که شما با انگشت تان صفحه را لمس می کنید، این لمس قابل اندازه گیری است. زیرا سنسور لمس می تواند نسبت به تغییر میدان الکترواستاتیکی واکنش نشان دهد.

تکنولوژی لمس خازنی می تواند اندازه گیری میزان لمس را مستقیما بر روی صفحه و همان نقطه لمس شده انجام دهد. برای مثال مانند تکنولوژی لمس مادون قرمز برای این کار وابسته به اندازه گیری فاصله از کناره های صفحه نیست. لذا تکنولوژی لمس خازنی می تواند از قابلیت چندلمس هم پشتیبانی کند. یعنی اینکه می تواند نقاط لمس شده همزمان روی لایه خازنی را ثبت و مشخص نماید.

در بیشتر نمایشگرهای لمسی که امروزه تولید می شوند، لایه لمسی در میان پنل نمایشگر LCD در زیر و لایه محافظ بالایی (که معمولا گوریلا گلاس است) پیچیده می شود. معمولا میان پنل نمایشگر و لایه لمسی هم یک فاصله وجود دارد که با هوا پر شده و باعث می شود میزان اطمینان از عدم تاثیر این دو لایه تا حد امکان بالا رود.

همان طور که می بینید، لایه لمسی میان پنل ال سی دی و لایه محافظ بیرونی قرار می گیرد.

به تازگی عبارت in-cell را زیاد می شنویم که در آیفون 5 مورد استفاده قرار گرفته و اپل به آن «تاچ مجتمع» یا integrated touch می گوید. و از سمت دیگرِ بازار اسمارت فون هم عبارت on-cell شنیده می شود که در اسمارت فون های ال جی و نمایشگرهای سوپر AMOLED سامسونگ مورد استفاده قرار گرفته و برخی هم آن را با نام G2 می شناسند.

In-Cell در مقابل On-Cell

همان طور که در عکس بالا دیدید، کارخانه ها معمولا از سه لایه استفاده می کنند. چرا؟

خب، زیرا تولید کنندگان LCD پنل های ال سی دی را می سازند. سپس کارخانه های سازنده سنسور لمسی، لایه صفحه لمسی را می سازند و در انتها هم شرکت هایی مانند کورنینگ، شیشه های محافظ رویی مانند گوریلا گلاس را تولید می کنند. و آنگاه شرکت موبایل ساز باید این سه لایه را در کنار هم قرار دهد.

شما می توانید تکنولوژی لمس را به داخل لایه شیشه ای بیرونی انتقال دهید. که به این شیوه on-cell یا G2 می گویند. شما همچنین انتخاب دیگری را هم پیش رو دارید که سنسور های لمسی را به پنل نمایشگر اصلی منتقل کنید. این شیوه را هم in-cell می نامند. خوشبختانه هر دو این لایه ها همراهان و ملازمان خوبی برای الکترودهای لمس هستند.

با استفاده از on-cell چالش پیش رو این است که چگونه الکترودها را درون گوریلا گلاس قرار دهیم که مشکلی برای استحکام این شیشه محافظ پیش نیاید. پس از عبور از قدم اول و حل مشکل استحکام، قدم بعدی این است که استفاده از تکنولوژی تاچ درون شیشه بسیار مشکل تر از به کار بردن آن به صورت جداگانه و به شکل قدیم است. و البته این کار ممکن است از میزان تاثیر لمس هم بکاهد.

با استفاده از in-cell الکترودها به جای لایه شیشه ای، درون پنل ال سی دی قرار می گیرند. اما در اینجا با دو چالش مهم روبرو هستیم. اول اینکه قرار دادن خازن های لمس که وابسته به الکترودها هستند درون نمایشگری که آن هم وابسته به الکترودها است می تواند باعث ایجاد نویز و اغتشاش شود. دوم اینکه هنگامی که لایه لمسی به صورت مستقیم با بخش نمایشگر ادغام می شود، عیب در نمایشگر یا پیاده سازی تاچ باعث می شود که کل ماژول غیر قابل استفاده گردد. با on-cell هم شما تنها می توانید لایه شیشه ای را بیرون بیندازید، در حالی که قبلا هر یک از سه لایه در صورت معیوب بودن، به صورت جداگانه تعویض می شد.

 نهایتا، in-cell یا on-cell ؟!!

در حقیقت این سوالی درباره پول است! کارخانجات تولید کننده صفحه لمسی همچون Wintek و TPK که معمولا لایه های لمسی مجزا تولید می کنند، می توانند با کمی تغییر به تولید گونه on-cell ادامه دهند. اما با استفاده از in-cell تکنولوژی لمس به سمت نمایشگر منتقل می شود. پس در اختیار کارخانجات سازنده پنل های نمایشگر همچون سامسونگ، ال جی، شارپ و ژاپن دیسپلی قرار خواهد گرفت.

در نتیجه این کار پول بیشتری برای صنعت نمایشگر به ارمغان خواهد آورد و صنعت صفحات لمسی را هم تعطیل خواهد کرد. لذا کارخانه های صفحه لمسی فعلی به حمایت از on-cell ادامه می دهند و کارخانه های سازنده نمایشگر هم ترجیح می دهند سراغ in-cell بروند.

فناوری تشخیص صدا

اینکه دستگاهی باشد که حرف ما را بفهمد، با ما صحبت کند و حتی کارهایمان را انجام دهد روزگاری تنها یک خیال بود. اما امروزه با وجود گجت های جدید به امری بسیار ساده تبدیل شده .

این قابلیت از اکتبر 2011 به وسیله اپل و گوشی های آیفون 4-اس معرفی شد که به فاصله بسیار نزدیکی توسط سامسونگ (s-voice) و گوگل (google voice) نیز عملی شد.

در اینجا به صورت مختصر به قابلیت های این فناوری اشاره می کنیم:

Siri

 

در این اپلیکیشن، با فشار دادن کلید Home  که در زیر صفحه نمایش آی فون قرار دارد می توان سیری را فعال کرد و آماده دریافت دستورات صوتی کاربر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

در این مرحله سیری ضمن تشخیص نوع دستورات وارد شده از سوی کاربر در مورد اجرای محلی (Local) دستورات یا ارسال آنها از طریق شبکه به سرورهای ابری  (Cloud) تصمیم‌گیری می‌کند. دستورات داخلی با توجه به الگوی در اختیار نرم‌‌‌‌‌‌‌‌‌افزار به سرعت از طریق خود گوشی اجرا شده و دستورات ارسال‌شده برای سرور نیز توسط نرم‌‌‌‌‌‌‌‌‌افزارهای تحلیل داده مورد تحلیل و بررسی قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد.

S-Voice

این قابلیت به هنگام معرفی سری سوم کهکشانی های سامسونگ رونمایی شد. زبان‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی که توسط  S Voice پشتیبانی می شوند شامل: انگلیسی، فرانسه، اسپانیایی، ایتالیایی، آلمانی و کره‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای می‌شود که در مقایسه با سیری لیست کامل‌‌‌‌‌‌‌‌‌تری از زبان ها را تشکیل می‌دهد.

بعضی از نرم افزارها و اپلیکیشن‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی که توسط  S Voice پشتیبانی می شوند برای اجراشدن به دستورات صوتی به خصوصی احتیاج دارند. برای مثال، جهت فعال کردن دوربین می ‌‌‌‌‌‌‌‌توان از «I want to take a picture» و برای گرفتن عکس از عبارت «!Cheese» استفاده کرد.

 S Voice از پایگاه داده Wolfram Alpha برای جست‌وجوی سوالات علمی و پایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای کاربران استفاده می‌کند که دقیقا همان منبع مورد استفاده سیری است و از این لحاظ نمی‌توان تفاوتی میان این دو قائل شد.

Google Voice

نسخه جدید Google Voice در ورژن ۴٫۱ اندروید، تغییرات بی‌‌‌‌‌‌‌‌شماری را نسبت به گذشته تجربه کرده و این ‌‌‌‌‌‌‌‌ بار تقریبا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان در رابطه با هر چیزی از گوگل سوال پرسید. در تست‌‌‌‌‌‌‌‌های صورت‌پذیرفته روی Google Voice سرعت و دقت بسیار بالایی به چشم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌خورد که در مقایسه با سیری نیز نتایج بسیار مطلوب‌تری را نشان می ‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.

یکی از قابلیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌های جدید Google Voice امکان تبدیل صدا به متن به صورت آفلاین است، به طوری که سرعت بالاتری در حین نوشتن متن بدون نیاز به اینترنت فراهم می‌شود. این اینترفیس با آموختن نوع الگوریتم مورد استفاده کاربر به مرور زمان کیفیت بالاتری از اجرا را ارائه می‌دهد.

Windows Phone Speech

سرویس Voice اختصاصی شرکت مایکروسافت موسوم به Speech که از نسخه ۷٫۵ سیستم‌عامل Windows Phone پا به عرصه وجود گذاشت.

بزرگ‌ترین نکته قابل اشاره در مورد Speech و کلیدی‌ترین قابلیت این برنامه امکان استفاده از آن در دیگر برنامه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و عدم محدودیت آن به برنامه‌های اصلی و پیش‌فرض سیستم‌‌‌‌‌‌‌‌‌عامل است که مایکروسافت از آن با عنوان امکان گفت‌وگوی مستقیم با اپلیکیشن‌ها یاد می‌کند.

از این طریق برنامه‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسان و توسعه‌دهندگان سیستم ‌‌‌‌‌‌‌‌عامل ویندوزفون امکان تعریف کنترلرهای صوتی مختلف برای برنامه خود را پیدا می‌کنند و از این طریق امکان در اختیار داشتن برنامه از طریق دستورهای صوتی را برای کاربران فراهم می‌آورند.

فراتر از سخت افزار، بستر نرم افزاری، نرم افزار های کاربردی

تا به اینجای کار بحث را پیرامون سخت افزارهای موجود در یک گجت را ادامه دادیم که بسیار مساله و موضوع مهمی در هر گجت است اما فاکتوری که به صورت مداوم با کاربر سر و کار دارد، بستر نرم افزاری (سیستم عامل) و برنامه های کاربردی آن است.

اسمارت فون ها و تبلت های موجود در بازار، بسته به سیاست های شرکت سازنده و نیاز های کاربران هدف، دارای سیستم عامل های متفاوتی می توانند باشند که در این میان سیستم عامل های زیر سهم بسیار زیادی میان دستگاه های موجود دارند:

•  Windows phone (مایکروسافت)
• ios(اپل)
• Android(گوگل)

البته سیستم عامل های بسیار جدیدتری طی سال های 2013-2012 معرفی شده اند که تا به حال در میان برنامه نویس ها و دوولوپر ها گسترش و رواج داشته اند که می تواند به firefox os(فایرفاکس) و chromium os (گوگل) اشاره کرد.

ویندوز فون

فاصله بین Windows Phone و نسخه های قبلی که  Windows Mobile نام داشتند از همه جهات زمین تا آسمان است. واسط کاربری و نوع طراحی آن با اسم Metro سایر سیستم های عامل موجود همچون iOS و  Android  را به چالش کشانده است.

برای برنامه نویسی در وین فون باید از محیط Silverlight استفاده کرد که محیط بسیار مناسبی برای توسعه برنامه های کاربردی در این سیستم عامل است

یک مسئله جالب توجه دیگر این می تواند باشد که توسعه برنامه های Silverlight برای WP7 هیچ هزینه ای در بر نخواهد داشت چراکه اگر شما Visual Studio  را در اختیار داشته باشید، ابزار مربوط به توسعه برنامه ها برای WP7 را می توانید بطور رایگان دریافت کرده و به این محیط ها اضافه کنید. تنها یک هزینه کوچک وجود دارد و آن هنگامیست که شما برنامه خود را تکمیل نموده و می خواهید آن را در اختیار دیگران قرار دهید. برای این کار تنها می بایست که از Market Place مایکروسافت استفاده کرد.

نکته ای که باید بدان اشاره کرد این است که مایکروسافت تنها از زبان برنامه نویسی #  Cبرای نوشتن برنامه های مبتنی بر Windows Phone  پشتیبانی می کند.

برایWP7، مایکروسافت قید و بندهایی سخت افزاری را برای سازندگان تلفن های همراه هوشمند در نظر گرفته است. مثلا هر تلفن همراهی که بخواهد WP7 را بعنوان سیستم عامل بر روی خود داشته باشد باید حداقل، امکانات زیر را دارا باشد:

• صفحه نمایش لمسی 800×480 پیکسل با قابلیت لمس چهار نقطه ای
• شتابدهنده سخت افزاری

در WP7 تصاویر متحرک ساخته شده با Silverlight اغلب از شتابدهنده سخت افزاری جهت اجرای طبیعی تر تصاویر متحرک استفاده می کنند.

•  GPS
• دوربین حداقل 5 مگاپیکسلی
• دکمه های Search، Back، Start و Hardware
• قابلیت اتصال به شبکه های بی سیم
• حداقل 256 مگابایت رم و 8 گیگابایت درگاه sd

معایب WindOws Phone 7 :

• عدم پشتیبانی فایل منیجر
• عدم پشتیبانی از دستورات انتقال، کپی و چسباندن 
• وابستگی به نرم افزار Zune برای انتقال فایل
• نبود قابلیت اجرای چند برنامه به صورت کامل
• حذف امکان Mass Storage
• عدم امکان  انتقال فایل از طریق BlueTooth
• عدم پشتیبانی از  آهنگ های زنگ اضافه
• متن باز نبودن

ویندوز فون 8

محصول 2012 مایکروسافت و خیزی بزرگ در جهت شکست سایر رقبا. آخرین سری سیستم عامل های مایکروسافت برای اجرا روی گجت ها به حداقل هایی نیازمند است که به شرح زیر است:

• پردازنده کوالکام اسنپ دراگون اس 4 دو هسته ای (Qualcomm Snapdragon S4 dual-core processor)
• حداقل 4 گیگابایت فلش مموری
• GPS
• پشتیبانی از میکرو یو اس بی 2.0
• جک هدفون 3.5 میلیمتری با پشتیبانی سه دکمه ای برای هندزفری
• دوربین عقب با فلش LED یا زنون ، دوربین جلو انتخابی (هر دو باید حداقل VGA باشند) و دکمه فیزیکی دوربین
• شتاب سنج، سنسور نور محیطی ، موتور ویبره (مغناطیس سنج و ژیروسکوپ انتخابی)
• پشتیبانی سخت افزار از دایرکت ایکس (DirectX) به همراه شتاب سنج سخت افزاری Direct3D که از GPU برنامه ریزی شده استفاده میکند.
• صفحه چند لمسی با پشتیبانی از حداقل 4 نقطه اثر

مزایای ویندوز فون 8

• پورت آسان اپلیکیشن های وین فون 7 به وین فون 8
• به روز شدن اینترفیس اختصاصی ویندوز فون (مترو) و افزوده شدن قابلیت های جدید
• افزودن IE 10 و امیدوار شدن کاربران به وبگردی بهتر
• پشتیبانی از NFC
• هسته مشترک با ویندوز 8

این بدان معنی است که برنامه های نوشته شده برای ویندوز 8 را با اندکی تغییر می تواند برای ویندوزفون 8 هم پورت کرد و برعکس.

• بهبود وضعیت مولتی تسکینگ یا اجرای همزمان چند برنامه

اما در این بین می توان بزرگترین نقص برنامه جدید مایکروسافت را عدم ارائه بروز رسانی برای دستگاه های مبتنی WP7 نام برد.